بیماری خارپاشنه پا یکی از رایج‌ترین علل درد پاشنه پا است که با درد و التهاب لیگامان بلند و ضخیمی، موسوم به فاشیای پلانتار، همراه است که از ابتدا تا انتهای کف پا کشیده شده است و استخوان پاشنه را به پنجه و انگشتان وصل می‌کند.
بیماران دارای خارپاشنه پا عموماً از دردی خنجری و تیز رنج می‌برند که معمولاً صبح‌ها هنگام برداشتن نخستین گام‌ها بروز می‌یابد و برخی موارد با سوزش کف پا همراه است. درد خار پاشنه پا با گرم شدن پا کاهش می‌یابد، اما پس از ایستادن طولانی مدت یا تغییر حالت از وضعیت نشسته به ایستاده مجدداً عود می‌کند.
خار پاشنه بیشترین میزان شیوع را در میان دوندگان و اشخاص دارای اضافه وزن دارد، همچنین پوشیدن کفش‌هایی که پا را به اندازه کافی حمایت نمی‌کنند نیز خطر ابتلا به بیماری خار پاشنه پا را افزایش می‌دهد.
عوامل افزایش دهنده احتمال بیماری خار پاشنه پا عبارتند از:
- سن: خار پاشنه بیشترین میزان شیوع را در بازه سنی 40 تا 60 سال دارد.
- انجام حرکت‌های خاص: فعالیت‌هایی مانند دویدن مسافت‌های طولانی، رقص باله و انجام حرکت‌های ایروبیک، که فشار زیادی را به پاشنه و بافت متصل به آن وارد می‌کند، یکی از مهمترین علت خار پاشنه در سنین پایین تر است.
- نقص در مکانیک کف پا: صافی کف پا، زیاد بودن قوس کف پا یا حتی الگوی نابه‌هنجار راه رفتن تأثیر نامطلوب قابل توجهی را بر نحوه توزیع وزن هنگام ایستادن می‌گذارد و فشار مضاعفی را بر لیگامان کف پا وارد می‌کند.
- چاقی: هر یک کیلو اضافه وزن به معنای تحمیل فشار بیشتر روی لیگامان کف پا است.
اشتغال در حرفه‌هایی که ایستادن طولانی مدت را ایجاب می‌کند: کارگران کارخانه‌ها، معلمین و دیگر افرادی که راه رفتن یا ایستادن طولانی مدت روی سطح سفت اقتضای شغلشان است ناخواسته به لیگامان کف پای خود آسیب می‌زنند. - پابرهنه راه رفتن: بدون کفش راه رفتن فشار و کشش غیرضروری و بیش از حدی را به لیگامان کف پا وارد می‌کند و می تواند علت درد پاشنه پا باشد.
طب هومیوپاتی یکی از روشهای درمان قطعی خار پاشنه است.
