شاید شما هم این عبارت را این روزها فراوان می شنوید و از خود سوال می کنید که ” سبک زندگی ” چیست که جدیدا اینقدر در رسانه ها در مورد آن صحبت می شود.
به زودی به پاسخ این پرسش خواهیم رسید.
“سبک زندگی ” مجموعه ای از شرایط و ساختار هایی است که پیرامون زندگی هر فردی وجود دارد و خواسته یا ناخواسته آن را پذیرفته و با آن زندگی می کند.
سبک زندگی ابعاد و اجزاء فراوانی دارد.مثلا نحوه غذا خوردن ، راه رفتن ، بلند کردن و جابه جا کردن اجسام و نحوه گفتگو و ارتباطات ، روش مصرف دارو ، حتی تحصیل ، عبادت ، انتخاب همسر و… همه به نوعی از سبک زندگی فرد تبعیت میکنند.
مثلا سبک زندگی ما که در تهران زندگی می کنیم ، به نوعی ماشینی شده و با سبک زندگی یک روستایی تفاوت دارد.یک فرد روستایی غذای سالم را خودش تهیه می کند و از مواد غذایی فرآوری شده استفاده نمی کند.هنگام خوردن غذا عموما در دل طبیعت بوده و با آرامش غذا میخورد و…
به خاطر پیاده روی و فعالیت بدنی ، دچار افزایش چربی خون نمیشود . اما در فرد ساکن تهران به خاطر سبک نامناسب زندگی ، همه این موارد برعکس فرد روستایی است.
سبک زندگی فرد ارتباط بسیار گسترده ای با فرهنگ و تربیت ، رسومات ، آیینها و جغرافیا دارد.همچنین با مطالعه فرهنگ یک جامعه می توان به سبک زندگی افراد جامعه پی برد و دانست که سبک زندگی این افراد چطور است و چطور زندگی می کنند.
چیزی که اینجا برای ما خیلی مهم است این است که با بررسی و شناخت سبک زندگی هرفردی میتوان به مشکلات و بیماریهایش پی برد.
حتی می توان پیش بینی کرد که در آینده به چه بیماریهایی مبتلا می شود.
و اگر تحت درمان با روش هومیوپاتی است ، بررسی سبک زندگی این فرد به ما نشان می دهد که چرا بیمار شده و چه موانعی بر سر راه درمان این انسان قرار دارد .
نکته بسیار مهم این است که ” تا زمانی که سبک زندگی فرد اصلاح نشود ، راه برای دست یافتن به تندرستی هموار نخواهد شد ” .مثلا فردی که دائما از سوسیس و کالباس استفاده می کند در دراز مدت دچار کبد چرب و اختلال گوارشی مثل یبوست میشود. و یا فردی که عادت دارد بعد از خوردن یک وعده غذای سنگین ، چای و نبات میل کند ، دچار چاقی و مقاومت به انسولین می شود.
در این میان هومیوپاتی ارتباط عمیق و محکمی با اصلاح سبک زندگی دارد. درمان با هومیوپاتی باعث میشود که فرد برخی از عادات نامناسب خود را با هوشیاری و آگاهی از اینکه فلان رفتار به جسم و روحش آسیب میزند کنار گذارد و همچنین اصلاح سبک زندگی باعث تقویت اثرگذاری درمان شده و فرد زودتربه نتیجه درمانی خواهد رسید.
یکی از دلایلی که طی درمان با روش هومیوپاتی یک رژیم غذایی و دارویی خاص داده میشود نیز همین است تا بسیاری از خوراکی هایی که باعث به هم خوردن سلامت دستگاه گوارش و سیستم ایمنی میشود محدود شده و روند درمان به شکل بهتری پیش رود.
متاسفانه بسیاری از مواد خوراکی گیاهی که اکنون مرسوم شده تا در رژیم غذایی روزانه مصرف شود ، روی بدن انسان اثر دارویی دارند و در طب قدیم ایرانی هم توصیه نمی شده است که این مواد با این حجم به صورت روزانه و برای همه افراد خانواده مورد استفاده قرار گیرد.
(برای آگاهی بیشتر میتوانید به مقاله ” رژیم های غذایی و دارویی که حین درمان با روش هومیوپاتی تجویز میشود و دلیل تجویز این رژیم غذایی و دارویی .)
به همین دلیل تصمیم داریم تا در سلسله مطالبی ، هوشیاری و آگاهی شما عزیزان را نسبت به سبک زندگی درست بالا ببریم تا در نهایت ، ذهن و احساسات و جسم شما در جاده سلامتی حرکت کند و از زندگی لذت ببرید و بتوانیم جامعه ای سالم و شاد داشته باشیم.
برای گشایش موضوع ” سبک زندگی ” ، ابتدا به سراغ موضوع مهم و جذاب ” تغذیه ” خواهیم رفت و از دل این موضوع ، مباحث مربوط به تناسب وزن و لاغری و چاقی را شرح خواهیم داد .
در طول این سلسله مطالب متوجه خواهید شد که چه اطلاعات جالب و مفیدی دریافت خواهید کرد که هم ساده خواهد بود و هم کاربردی ، که رعایت آنها باعث تناسب وزن و بهبود تغذیه و تندرستی خواهد شد.
حتما فراوان دیده اید یا شنیده اید( و یا خودتان تجربه کرده اید) که مثلا افرادی برای کاهش وزن بارها به پزشکان و کارشناسان گوناگون ، به سایتهای اینترنتی ، مجلات و … سر زده اند ، چند روز یا چند هفته رژیم سخت و عجیبی گرفته اند و دست آخر خسته شده و رها کرده اند .
مهمترین علت چنین رفتاری نداشتن آگاهی از مقوله ” سبک زندگی ” درست و عدم داشتن اطلاعات درست درباره ” تناسب وزن و تغذیه مناسب و ورزش ” است.
اعتقاد داریم که تا زمانی که اطلاعات لازم و آگاهی و بینش درستی نسبت به این مقوله وجود نداشته باشد ، گرفتن رژیم و… به سرانجام مطلوب نمی رسد.
می خواهیم با زبانی ساده و روان و به دور از به کاربردن اصطلاحات پیچیده پزشکی ، درباره مواد غذایی صحبت کنیم .
مواد غذایی به که ما هر روز از آنها استفاده می کنیم به چند دسته مختلف تقسیم می شوند.
دسته کربوهیدرانها مهمترین و فراوان ترین ماده غذایی است که ما مصرف می کنیم.
مانند: قند و شکر .انواع نان . برنج . ماکارونی . انواع شکلات و کیک و بیسکوییت .
دسته پروتئین ها :
مانند گوشت مرغ .ماهی . گوشت گوسفند
ویتامینها : مانند ویتامین C
عناصر معدنی : مانند کلسیم . آهن . روی . نمک . ید . فسفر و…
چربی ها : مانند روغن کنجد . روغن زیتون و…
قصد دارم چند ” سر فصل مهم” را به صورت خلاصه مطرح نمایم که در آینده به صورت مفصل هریک از این ” سرفصل ” ها را به صورت مفصل مورد موشکافی قرار می دهیم.
- مواد غذایی که ما مصرف میکنیم عموما ترکیبی از چند گروه از مواد غذایی است . مثلا در نان سنگک ، مقدار فراوانی کربوهیدرات و مقدار اندکی نیز پروتئین ، ویتامین و عناصر معدنی وجود دارد.
به صورت استثنا ،موادی هستند که فقط یک گروه از مواد غذایی را شامل میشوند مانند شکر. - مهم این است که بدانیم کدام گروه از مواد ذکر شده در بالا در غذایی که مصرف میکنیم بیشتر است .
- نیاز بدن خود را بشناسیم و از موادی که بدن نیاز بیشتری به آنها دارد استفاده مضاعف کنیم .
- در صورتی که ماده غذایی که بدن به آن نیاز ندارد را بیش از حد مصرف کنیم ، ( بجز چند استثناء ) این مواد اضافه در بدن ما تجمع پیدا میکنند و بعد از مدتی با تبدیل شدن به موادی دیگر ، باعث آسیب به سوخت و ساز بدن و سلامتی میشوند.حتی بعضی از این مواد اضافه میتوانند به سم تبدیل شده و باعث مسمومیت بدن ویا آسیب به یک عضو خاص شوند.
- هر ماده غذایی برای جذب ، هضم شدن کامل و سوخت و ساز بهتر و همچنین جهت جلوگیری از ایجاد واکنشهای ناخوشایند گوارشی ، به یک مصلح نیاز دارد.
- هر فردی بسته به اینکه چه سبک زندگی دارد ، و همچنین با چه سرشت ژنتیکی متولد شده است ، چه سطحی از سلامت سیستم ایمنی را داراست و یا دچار چه بیماریهاییست ، به مواد غذایی خاصی نیاز دارد.همچنین اگر فردی بخواهد مثلا برای کاهش وزن رژیم غذایی بگیرد ، باید حتما به این نکات توجه کرد. ( هر رژیم غذایی مخصوص یک فرد خاص است و رژیم غذایی که برای کاهش وزن دوستمان مفید بوده ، الزاما برای ما مفید نیست و حتی میتواند مضر هم باشد)
(درباره “سرشت ژنتیکی ” و ” سطح سلامت سیستم ایمنی ” در آینده به طور مفصل گفتگو خواهیم کرد )
مصلح غذایی چیست؟
حتما متوجه شده اید که ما ایرانی ها در انتخاب خوراکمان عادتهای خاصی داریم .مثلا وقتی آش رشته تهیه میکنیم ، آن را با کشک و نعناع مصرف میکنیم و یا کاهو را با سکنجبین ، کباب کوبیده را هم با سماق میل میکنیم و… و البته با اضافه کردن این مواد ، غذایمان چقدر خوشمزه تر هم می شود!!!
جدا از اینکه اضافه کردن این مواد باعث خوشمزه و خوش عطر و بو شدن غذا و حتی زیبایی تزیینات غذا میشود ، نقش بسیار مهمتری نیز دارد و آن این است که ایرانیان طی هزاران سال به دانش خاصی از تغذیه دست یافته بودند که هنوز علم بشر به ژرفا و ابعاد گسترده آن پی نبرده است و بسیار مترقی و جلوتر از زمان خود بوده است.
ایرانیان میدانسته اند که هر فرآورده خوراکی ، حتی یک دانه خرما ، درتمامی بدن تاثیرات ویژه و منحصر به فردی میگذارد که با مواد دیگر فرق دارد و تک تک اعضا بدن نسبت به مصرف و هضم و جذب و سوخت و ساز یک دانه خرما واکنش ویژه ای دارند.( این نوع نگاه به تغذیه را در پزشکی هومیوپاتی نیز مشاهده میکنیم که در آینده به طور مفصل درباره آن صحبت خواهیم کرد).
همچنین متوجه شده بودند که مواد خوراکی باعث یک سلسله تغییرات و در پی آن باعث ایجاد یک سری علائم روی بدن میشده اند .
بر این اساس مواد خوراکی را به دو دسته تقسیم کرده اند :
خوراکی های دارای طبع گرم و خوراکی های دارای طبع سرد
مثلا از پدر بزرگها و مادربزرگها شنیده اید که : گوجه سبز باعث ” سردی ” میشود، دل درد میگیری !!!اینقدر گوجه سبز نخور بچه جون !!!
و یا اینقدر کشمش نخور ، گرمیت میشه دختر!!! جوش میزنی ، خارش میگیری !!!
امیدوارم متوجه نکته مهم این خاطرات شده باشید.هر ماده خوراکی که مثلا طبع گرم یا طبع سرد دارد ، نه تنها روی دستگاه گوارش بلکه روی پوست ، عضلات و مفاصل ، دمای بدن و حتی خلق و خو تاثیر میگذارد.
حال برای اینکه اثرگذاری مواد گوناگون روی بدن متعادل باشد و فرد با مصرف ماده خوراکی دچار ناراحتی و مشکل نشود ، حکمای ایرانی برای هر گونه خوراکی یک مصلح تعیین کرده اند که ” با مصرف مصلح هر غذا ، طبع آن غذا متعادل شده و اثرات منفی روی قسمتهای گوناگون بدن را کاهش میدهد.”
همچنین مصلح یک خوراکی باعث ” خوش عطر و خوش طعم شدن آن غذا شده و ناخودآگاه فردی که آن غذا را مصرف مینماید از خوردن غذا لذت بیشتری میبرد”.
این نکته بسیار مهمی است . فرض کنید بهترین و سالمترین غذای دنیا را به شما تقدیم کنند اما این غذا به هیچ وجه طعم دلپذیر و رنگ و بوی خوشایندی نداشته باشد. آیا تمایل دارید آن را استفاده کنید ؟ آیا از خوردن آن لذت میبرید ؟
مطمئنا تا زمانی که مجبور نشویم ،چنین غذایی را میل نمی کنیم!!!
هر عاملی که باعث خوشایند بودن غذا و ایجاد اشتیاق و لذت سالم برای مصرف آن غذا میشود در نهایت به جذب و هضم آن غذا کمک زیادی میکند و یکی از وظایف مصلح هر خوراکی نیز همین است.
(البته قطعا منظور ما از عواملی که ما را به سمت غذا جذب میکنند و خوشایند هستند و باعث تلطیف مزه و رنگ و بوی غذا میشوند ، عوامل طبیعی و مصلح خوراکی ها هستند . متاسفانه در زمانه ما انواع سس های صنعتی و مواد شیمیایی به غذا ها افزوده میشود که مانند مار خوش خط وخال انسان را جذب میکند اما نه تنها مصلح غذا نیستند و به سلامتی کمک نمیکنند ، بلکه همه این مواد مانند سمی هستند که همراه غذا مصرف میکنیم و در دراز مدت بوسیله این مواد مسموم و بیمار خواهیم شد.
احتمالا در اینجا این پرسش مطرح می شود که چرا کودکان و عده زیادی از مردم این زمانه به مصرف چنین مواد غذایی تمایل فراوانی دارند؟
پاسخ کامل به این پرسش را در آینده با ورود به مبحث “سطح های سلامتی بشر ” ارائه خواهیم نمود.
در اینجا به ذکر این نکته اکتفا میکنم که آگاه باشیم : هرچه انسان به life style یا سبک زندگی غلط بیشتر خو بگیرد و در آن ماندگار شود ، جایگاه سلامتی اش افت خواهد نمود و به سمت ناخوشی ها و بیماری ها سوق پیدا خواهد کرد.در این شرایط بدن دچار حالت خاصی از سردرگمی و اختلال در تامین نیازهای خود میشود ، مثلا تمایلات خاصی پیدا میکند که این تمایلات در نهایت او را بیمارتر خواهد کرد.مثلا ببینید تمایل به کشیدن سیگار و قلیان ، یا مصرف سس قرمز و fast food چقدر در شهری مثل تهران فراوانتر از یک روستا است. و اگر توجه کرده باشید ، یک روستایی که سلامت نسبی دارد عموما بدنش مصرف سس قرمز و یا سوسیس و کالباس را طلب نمیکند و اگر هم مصرف کند ، باعث سوء هاضمه برای او خواهد شد و نهایتا تمایلی به مصرف اینگونه مواد ندارد.اما در یک نوجوان تهرانی متاسفانه طلب این خوراکی ها فراوان است و با مصرف این مواد مانند یک روستایی دچار مشکل گوارشی نمیشود، زیرا بدن وی با این سموم کنار آمده و دیگر واکنشی به مصرف چنین مواد مضری ندارد.)