پنیرک

نام علمی گیاه: Malva sylvestris
نام لاتین: Mallow
نام ایرانی: پنیرک
طبع: معتدل

اثرات درمانی پنیرک:

قسمت های مختلف این گیاه شامل برگ، گل و ریشه به عنوان دارو به کار می رود. این گیاه دارای خواص ضد سرفه، ضد ورم معده، ضد تومور و ضد ویروس است. همچنین دارای اثر ضد باکتریایی، ضد التهاب و کاهش سرفه است. استفاده از پنیرک در کاهش عوارض سرماخوردگی و التهاب تنفسی، مجاری ادراری و گوارشی و نیز درمان جوش های پوستی مناسب است.

مهمترین خواص پنیرک در طب سنتی، خاصیت آنتی‌بیوتیکی آن است، به طوریکه استفاده از این گیاه برای درمان انواع عفونت‌ها مانند عفونت دستگاه ادراری و عفونت‌های دستگاه تناسلی زنان بسیار رایج است.

ترکیب گیاه پنیرک با سیر و بابونه در درمان خشکی و ناهنجاری های پوستی استفاده می شود و در درمان زبری و خشکی پوست مصرف کنندگان مؤثر است.

پنیرک از نظر طب سنتی ایرانی معتدل است و اخلاط غلیظ را رقیق و اخلاط رقیق را معتدل می کند.

ساییدگی برگ آن برای شکستگی مناسب است.

طرز استفاده و مقدار مصرف پنیرک:

برای از بین بردن انواع عفونت، 40‌ گرم گیاه پنیرک را به‌ همراه یک لیتر آب جوش به مدت 10‌دقیقه دم کرده، یک فنجان از این دم کرده را روزی سه‌ بار بنوشید تا عفونت‌های ادراری، برونشیت و عفونت‌های سرخک و مخملک از‌بین بروند.

مخلوط گل پنیرک به همراه گل سرخ، بابونه، گل ختمی و بنفشه برای رفع عفونت دستگاه تناسلی زنان بسیار موثر است.

دمنوش پونه، پنیرک، و شستشوی با سرکه نیز از درمان‌های خانگی برای رفع عفونت زنان است.

بر روی 5 گرم برگ پنیرک، یک لیوان آب سرد ریخته مدت حدود 5 دقیقه جوشانده شود، آن گاه آن را صاف کرده و استفاده شود، همچنین می‌توان با هر بار مصرف، یک قاشق عسل به آن اضافه نمود که اثر آن قویتر می شود. از این ترکیب روزی 3 تا 4 مرتبه استفاده شود.

نشستن در جوشانده برگ پنیرک برای رفع سختی‌ های رحم و نیز نرم کردن آنها و نرم کردن ورم‌ های مقعد مفید است.

مکانیسم اثر پنیرک:

ترکیبات موجود در ریشه گیاه پنیرک از جمله آنتوسیانین، دی اکسی بنزوئیک اسید و سیانیدین سبب کاهش قند خون می شود. تحقیقات نشان داده است که ترکیبات فلاونوئیدی موجود در ریشه این گیاه می تواند در کاهش عوارض دیابت مؤثر باشد.که این اثر با بهبود فعالیت آنزیم کاتالاز و مهار آنزیم آلفا آمیلاز است. همچنین ثابت شده است که ترکیبات موجود در پنیرک از تشکیل لخته خون در رگ ها جلوگیری کرده و سبب کاهش بروز بیماری های قلبی- عروقی می شود.

همچنین عصاره پنیرک بر اسپرم و مراحل اسپرماتوژنز اثر گذار است و مورفولوژی سلول ها را تغییر داده و سبب افزایش تعداد سلول های اسپرماتسیت اولیه و اسپرم می شود.

تحقیقات اثرات ضد باکتریایی این گیاه را بر روی میکروارگانیسم ها به اثبات رسانده است و مشخص شده است که این گیاه می تواند به عنوان یک ضد عفونی کننده در از بین بردن میکروب های مقاوم به آنتی بیوتیک ها استفاده شود.

استفاده از پنیرک به صورت غرغره برای رفع تحریکات مخاط دهان و درد گلو و همچنین جوشانده ی آن به صورت کمپرس گرم برای رفع سوختگی ها و ناراحتی های هموروئید و ورم پلک چشم به کار می رود.

ترکیبات اصلی و دارویی پنیرک:

گیاه پنیرک حاوی اسیدهای چرب لینولنیک، لینولئیک، پالمتیک و اسید اولئیک می باشد.

عصاره گل آن دارای کلسیم، منیزیم، اسیدآمینه سرین و آلانین، هیدروکسی پرولین، گلوکورونیک اسید، گالاکتورونیک اسید، آنتوسیانین، فرولیک اسید و گالاکتوز می باشد.

همچنین گل های پنیرک شامل موسیلاژ، تانن و مواد رزینی است.این گیاه حاوی مقادیر زیادی ویتامین های A، B، C و E می باشد.در گل این گیاه یک ماده رنگی به نام مالوین وجود دارد.

هشدارهای مصرف پنیرک:

مصرف این گیاه در افراد دیابتی ممکن است سبب کاهش فشار خون شود. تاکنون گزارشی از سمیت گیاه در افراد گزارش نشده است.