نام علمی گیاه: Panax ginseng .
جنس های دیگر این گیاه مانند: Panax notoginseng و Panax bipinnatifidus می باشند. بیش از 11 گونه از این گیاه وجود دارد.
اثرات درمانی جین سینگ :
افزایش توان ذهنی، افزایش قدرت جسمانی، بهبود فعالیت حافظه افزایش شادابی و نشاط، افزایش قدرت تحمل و پایداری، از بین بردن استرس، مقابله با پیری و عوارض آن، تقویت سیستم ایمنی بدن تنظیم سوخت و ساز (متابولیسم) بدن، جلوگیری از سردرد، بهبود بی خوابی و بد خوابی، کاهش عوارض یائسگی، برطرف ساختن یا بهبود مشکلات جنسی، رفع خستگی، ضعف و بی حالی، افزایش قدرت سیستم قلبی و عروقی، تنظیم فشار خون (کاهش دهنده فشار خون در صورت بالا بودن آن و افزایش دهنده فشار خون در صورت پایین بودن آن)، تنظیم سطح قند، خون بدن مقابله با افسردگی، تقویت کننده قوای عمومی بدن و به ویژه تقویت کننده توانایی جنسی مردان، کاهش میزان و شدت سرماخوردگی در فصل زمستان.
مطالعات مدرن امروزی بر روی خواص ضد سرطان، تنظیم قند خون، برطرف نمودن خستگی و تقویت ایمنی این گیاه متمرکز شده است.
به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی استفاده می شود و باعث مقاومت بدن در برابر عوامل استرس زا، تروما، اضطراب، ضعف و خستگی می باشد. همچنین به عنوان یک محرک روحی و تونیک استفاده می شود.
از خواص دیگر این گیاه می توان به اثرات ضدسرطانی و ضد التهابی اشاره کرد.
مکانیسم اثر جین سینگ:
تحقیقات نشان داده است که عصاره این گیاه بر سیستم عصبی مرکزی اثر داشته و در دستگاه گردش خون موجب اتساع عروق می شود. که این عصاره از طریق محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- آدرنال عمل می کند .
مشخص شده است عصاره گیاه جین سینگ باعث کاهش عوارض داروی سیکلوفسفامید روی سلول های تولید کننده هورمون های جنسی می شود.
این گیاه دارای خاصیت آنتی اکسیدانی بسیار بالایی است که این اثر از طریق تحریک فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی مانند گلوتاتیون و سوپراکسید دیسموتاز می باشد. همچنین ثابت شده است که این گیاه با دارا بودن اثرات آنتی اکسیدانی به عنوان عامل از بین برنده قوی رادیکال های آزاد و جلوگیری از پراکسیداسیون لیپیدی است و باعث افزایش آنزیم های آنتی اکسیدانی در سلول های فیبروبلاست می شود.
خاصیت دارویی جین سینگ:
خاصیت دارویی این گیاه مربوط به ریشه آن است. که حاوی ساپونین های تری ترپنی، روغن های ضروری، پلی استیلن،پلی ساکارید، پپتیدوگلیکان، ترکیبات نیتروژنی، اسیدهای چرب،کربوهیدرات ها و ترکیبات فنولی می باشد.مهمترین ترکیبات این گیاه جین سینوسایدها (ساپونین ها) هستند، که اثرات دارویی این گیاه مربوط به این ترکیبات است که منشا تری ترپنی دارند
منع مصرف جین سینگ:
به علت عدم وجود مطالعات کافی مصرف این گیاه در حاملگی و شیردهی منع مصرف دارد. با توجه به این که مواردی از تراتوژنیسیته در موش دیده شده ولی تا کنون در مورد انسان گزارش نشده است.
عوارض جانبی جین سینگ:
مصرف مقادیر زیاد این گیاه ممکن است باعث افزایش فشارخون،سردرد، بی خوابی، اسهال و راش های پوستی ایجاد کند.
تداخلات دارویی جین سینگ:
مصرف همزمان این گیاه با داروی فنلزین (مهارکننده مونوآمین اکسیداز) منجر به علائم شبه سرخوشی می شود. همچنین مصرف خوراکی فراورده های کافئین دار به همراه مصرف طولانی مدت با دوز بالای جین سینگ در برخی از افراد منجر به پرفشاری خون می شود.
استفاده از این گیاه در افراد دیابتی توصیه نمی شود، زیرا منجر به تطبیق دوز انسولین آن ها می گردد. با مصرف گیاه جین سینگ، فعالیت ضدانعقادی وارفارین ممکن است کاهش پیدا کند. مصرف همزمان این گیاه با داروهای رپاگیلینید، فنلزین، گلی بوراید و میگلیتول تداخل دارد.
هشدار های مصرف جین سینگ:
استفاده از گیاه جین سینگ در افرادی که فشار خون بالا دارند منع مصرف دارد.
